Ο Απολογισμός της Καλλιεργητικής Χρονιάς

Με τον ερχομό του Φθινοπώρου ολοκληρώθηκαν οι συγκομιδές και αναπόφευκτα γίνεται ο απολογισμός. Η Μυρτώ είχε την έμπνευση και την καλλιτεχνική ματιά να καταγράψει σε μια φωτογραφία αντιπροσώπους από τις συγκομιδές που προηγήθηκαν. Σε μένα πέφτει ο λόγος του πεζού απολογισμού.

Η κολοκύθα είναι μια από τις 3 που φιλοξενούνται στην αποθήκη του σπιτιού και ζυγίζει πάνω από 16 κιλά. Καλλιεργήθηκε στον μικρό κήπο στο σπίτι στα Πεύκα και γέμισε την περίφραξη με τους βλαστούς και τα μεγάλα φύλλα της. Δύο ραντίσματα με πούδρα ζεόλιθου κράτησαν το φύλλωμά της καθαρό από την επίθεση του ωιδίου (μπάστρα). Η Μυρτώ παρασκεύασε μια εξαιρετική σούπα με το 1/8 του βάρους της. Η υπόλοιπη διαμελίστηκε σε 8 τεμάχια για να μοιραστεί σε ισάριθμους φίλους. Σε λίγο θα μάθουμε που κατέληξε. Σε πίτα, σε ψήσιμο στο φούρνο ή σε σούπα. Όσοι θέλουν 2-3 σπόρους να μου στείλουν την ταχυδρομική τους διεύθυνση για να τους στείλω σε έναν φάκελο αλληλογραφίας.

Τα κυδώνια προέρχονται από μια κυδωνιά που φιλοξενείται στον κήπο του εξοχικού σπιτιού. Εφέτος τα κυδώνια ήταν διπλάσια σε μέγεθος παρόλο που το πότισμα ήταν περιορισμένο και με λιγότερες προσβολές από καρπόκαψα χάρις σε 2 ραντίσματα με πούδρα ζεόλιθου που μπόρεσα να κάνω. Είχα αποφασίσει από πέρσι να την αντικαταστήσω γιατί η προσπάθεια να αποκομίσω τμήματα του κυδωνιού που δεν ήταν σκουληκοφαγωμένα ήταν ιδιαίτερα κοπιαστική. Όπως μου λέει ο φίλος μου και εκλεκτός φυτοπαθολόγος, ο Τάκης ο Χαραντώνης που επίσης την έχει στο κτήμα του σε 2 δένδρα, είναι ιδιαίτερα ελκυστική στην καρπόκαψα. Κέρδισε παράταση ζωής για ένα χρόνο!.

Οι λωτοί είναι από τα Πεύκα με σταθερή παραγωγή κάθε χρόνο που χάρις στην κατάψυξη δίνουν την ευκαιρία στη Μυρτώ και σε μερικούς φίλους να τους απολαμβάνουν για μια ολόκληρη χρονιά.

Τα ρόδια είναι από την εξοχική κατοικία από μια ροδιά που μου χάρισε ο φίλος μου από την Κρήτη ο Θωμάς ο Φιτσάκης. Καλλιεργήθηκε για 2 χρονιές στα Πεύκα και στη συνέχεια αποφάσισα να την μεταφυτέψω σε νοτιότερη θέση και έτσι βρέθηκε να παραθερίζει μόνιμα στη Χαλκιδική. Δεν είναι ιδιαίτερα παραγωγική, ρίχνει τα άνθη. Οι καρποί συχνά σχίζονται και είναι υπό αντικατάσταση με μόσχευμα από μια από τις καλλιεργούμενες ροδιές των γειτόνων.

Τα ντοματάκια είναι από τον κήπο στα Πεύκα. Εφέτος καλύψαμε πλήρως τις ανάγκες σε νωπή ντομάτα, γεμίσαμε την κατάψυξη με σακουλάκια από πολτοποιημένη ντομάτα και μοιράσαμε στα παιδιά, ιδιαίτερα στη Μυρτούλα στην Αθήνα που τις εκτιμά ιδιαίτερα. Να φανταστείτε ότι οι περισσότερες και καλύτερες από αυτές προήλθαν από φυτά που φύτρωσαν μόνα τους στον κήπο και τα μεταφύτευσα σε νέες θέσεις. Έχω τη συνήθεια όταν μια ντομάτα είναι χαλασμένη να την ρίχνω στο σιλό της κομποστοποίησης ή στο χώμα ως παρακαταθήκη για την επόμενη χρονιά!

Τα ακτινίδια είναι από το κτήμα στην Κατερίνη που πήγα να το δω και με τη ευκαιρία έκοψα και λίγους καρπούς, από όσους είχαν απομείνει μετά τη συγκομιδή. Έκοψα μάλιστα και 2-3 από ένα διπλανό κτήμα γιατί λιμπίστηκα το μέγεθός τους. Όταν τους μαλάκωσα διαπίστωσα τεράστια διαφορά στη γεύση. Οι πρώτοι ήταν γλυκείς και αρωματικοί ενώ οι δεύτεροι τελείως άγλυκοι και αποκρουστικοί στη γεύση. Δυστυχώς, στο σημερινό εμπόριο οι δεύτεροι καρποί απολαμβάνουν πολύ καλύτερης τιμής από τους πρώτους. Φταίνε βέβαια οι καταναλωτές που κακώς συνδέουν την καλή ποιότητα με το μεγάλο μέγεθος του καρπού.

Τα καρύδια είναι από το κτήμα στην Καστοριά. Εφέτος ήταν μια δύσκολη χρονιά. Μια παγωνιά στις 23 Απριλίου μείωσε δραματικά την παραγωγή. Στο κτήμα όμως χάρις στη μεγάλη βιοποικιλότητα που υπάρχει, μερικές καρυδιές μπόρεσαν να δώσουν μια παραγωγή. Οι δυσκολίες πολλαπλασιάστηκαν από τις λιγοστές βροχές που ακολούθησαν. Οι λιγότερες βροχές εδώ και 18 χρόνια που έχω το κτήμα. Τα δένδρα είναι ευτύχημα που μπόρεσαν να κρατήσουν την παραγωγή. Πιστεύω πως σε αυτό βοήθησε η φυτοκάλυψη από τα χόρτα που αφήνω να κομποστοποιηθούν επιτόπου και περιορίζουν την ξήρανση του εδάφους, αλλά και ο ζεόλιθος σε χώμα και φύλλωμα. Του χρόνου θα γίνουν πολύ περισσότερα ραντίσματα με πούδρα ζεόλιθου (λογαριάζω 7 στις ισάριθμες επισκέψεις που θα κάνω) ενώ η βαθμιαία εισχώρηση του ζεόλιθου στο έδαφος θα δώσει στα δένδρα παγουράκια με 7 τόνους νερό για να μετριάζουν το σοκ ανάμεσα σε 2 βροχές.

Το βάζο φιλοξενεί αποξηραμένα στο φούρνο τζίτζιφα από τις 2 τζιτζιφιές που παραθερίζουν στην Χαλκιδική. Ένα λιτοδίαιτο δένδρο που πολύ εύκολα καλλιεργείται βιολογικά με μειονέκτημα την παρατεταμένη ωρίμανσή του εξαιτίας βέβαια και της παρατεταμένης ανθοφορίας του. Οι καρποί μπορεί να καταναλωθούν νωποί για ένα διάστημα 10 περίπου ημερών. Δυστυχώς, δεν ήμασταν σε θέση να τους καταναλώσουμε όλους και αφήναμε τους υπολοίπους για τα πουλιά. Πέρσι όμως η φίλη μας η Ελένη Χαραντώνη μας πρότεινε να τους χαράξουμε ελαφρά και να τους βάλουμε στο φούρνο σε χαμηλή θερμοκρασία για 5 και πλέον ώρες. Το κάναμε και ω του θαύματος. Τύφλα να έχουν οι χουρμάδες σε γλυκύτητα. Σημειώστε ότι το φρούτο εκτιμάται ιδιαίτερα στις Ασιατικές χώρες και έχει πολύ ευεργετικές ιδιότητες για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Άφησα για το τέλος το λυγερό μπουκάλι που περιέχει χυμό ελιάς από τη μοναδική ελιά που φιλοξενούμε στην εξοχική μας κατοικία. Μια ελιά από τη γηγενή ποικιλία της Χαλκιδικής που εφέτος μας έδωσε 120 κιλά ελιές που κατέληξαν σε 15 λίτρα λαδιού. Μας βγήκε λίγο το λάδι! κατά τη συγκομιδή, αλλά χάρις σε ένα τοπικό ελαιοτριβείο πήραμε το λάδι από τις δικές μας ελιές που βέβαια καλλιεργήθηκαν βιολογικά. Ήταν καθαρές από δάκο χάρις στις αυτοκόλλητες κίτρινες παγίδες, στις παγίδες με υδρολυμένη πρωτεΐνη και στα δύο ραντίσματα με πούδρα ζεόλιθου που μπόρεσα να κάνω στη διάρκεια της καλλιεργητικής της περιόδου. Η γεύση στο λάδι μας ενθουσίασε και δεν σας κρύβω πως μερικά διακοσμητικά δένδρα θα παραχωρήσουν εφέτος τη θέση τους για να φιλοξενηθούν 2 ακόμη ελιές. Έτσι, σε λίγα χρόνια θα έχουμε και αυτάρκεια σε λάδι, αξεπέραστης ποιότητας.

Δεν μνημόνευσα και μερικές άλλες παραγωγές, όπως τα κρεμμυδάκια και τα σκόρδα, τα κράνα που του χρόνου θα είναι περισσότερα και ελπίζω να μας δώσουν κονιάκ και μαρμελάδα, τα άγρια μανιτάρια και τους ζωχούς από το κτήμα στην Καστοριά.

Αν έχετε μια μικρή έκταση γης, αξιοποιείστε την και αποκτήστε μια δραστηριότητα που σας φέρνει πιο κοντά στη φύση και σας επαναφέρει τις γεύσεις των παιδικών σας χρόνων.  Καθώς γράφω τις τελευταίες σελίδες από το νέο μου βιβλίο με τίτλο: «Εφαρμογές των Ωφέλιμων Μικροοργανισμών στη Γεωργία» νοιώθω πως έχει αρχίσει να χαράσσει ένας νέος δρόμος για τη γεωργία του αύριο που θα καταφέρει να απαλλαγεί από τα χημικά και τοξικά χωρίς να θυσιάσει μέρος της παραγωγής της. Σε λίγο δεν θα μιλάμε για λιπάσματα αλλά για βιο-λιπάσματα και βιο-προστασία χάρις στον απέραντο και άγνωστο κόσμο των μικροοργανισμών που τώρα, με ολοένα και πιο γρήγορους ρυθμούς, αποκαλύπτονται, αναπαράγονται σε διάφορα σκευάσματα και εντάσσονται στην παραγωγική διαδικασία.

Και του χρόνου με υγεία.

 

Comments are closed.