Του Γεωργίου Α. Δαουτοπούλου, Καθηγητή Γεωπονίας ΑΠΘ, www.daoutop.gr
Την άνοιξη κάθε έτους, δεκάδες αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι κλαδεμάτων ανά τη χώρα, ρίχνονται στην πυρά μεγεθύνοντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου και στερώντας την πεινασμένη γη από πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία για τα οποία πληρώθηκαν ακριβά λιπάσματα. Τα υπολείμματα δεν είναι υλικά που πρέπει να τα απομακρύνουμε από τη θέα μας, αλλά πολύτιμη πρώτη ύλη για αξιοποίηση.
Χάρις στη γνώση που μας μετέφεραν οι ιθαγενείς του Αμαζονίου, δυστυχώς όχι γραπτά, αλλά με τις αποθέσεις του εδαφοβελτιωτικού που παρήγαγαν για τους λαχανόκηπους τους, γνωρίσαμε τις εκπληκτικές ιδιότητες του ξυλοκάρβουνου όταν εμπλουτίζετε με ωφέλιμους μικροοργανισμούς.
Στο νέο μου βιβλίο (Το Έδαφος και η Φροντίδα του) αφιερώνω ένα ολόκληρο κεφάλαιο για αυτήν την σπουδαία τεχνική η οποία μας δίνει το καλύτερο εδαφοβελτιωτικό από καταβολής κόσμου. Κάνει ότι κάνουν και οι γνωστές κοπριές από ζώα ή υπολείμματα καλλιεργειών με τη διαφορά ότι το ξυλοκάρβουνο το κάνει για καθένα από τα επόμενα 2.500 και πλέον έτη!. Ναι σωστά το γράψαμε. 2.500 και πλέον έτη. Για πρώτη φορά μας δίνεται η δυνατότητα να φτιάξουμε τη γη που κληρονομήσαμε από τους παππούδες μας πιο γόνιμη.
Συνεχίζοντας τα πειράματά μου με τα γεωργικά υπολείμματα ανακάλυψα πρόσφατα μια άλλη τεχνική, πολύ πιο απλή από αυτές που παρουσιάζω στο βιβλίο μου. Σε μια ή δύο παλιές λαμαρίνες στοιβάζουμε στο κέντρο τους και κατά μήκος ξύλα του ιδίου περίπου πάχους (για να καούν ταυτόχρονα) και βάζουμε φωτιά σε διάφορα σημεία. Τοποθετούμε τις λαμαρίνες έτσι ώστε ο αέρας που φυσάει να μεταφέρει τη φωτιά κατά μήκος του σωρού των ξύλων. Όταν τα ξύλα καούν (έχουν κοκκινίσει) και στην επιφάνειά τους αρχίζει να σχηματίζεται στάχτη με ένα φτυάρι τα παίρνουμε και τα ρίχνουμε σε ένα μεταλλικό βαρέλι με νερό μέχρι τη μέση.
Την επόμενη ημέρα αδειάζουμε προσεκτικά το νερό και ξαπλώνουμε τα κάρβουνα σε μια τσιμεντένια επιφάνεια και σε μια λεπτή στρώση (1-2 εκατοστών). Στη συνέχεια περνάμε από πάνω τους έναν κύλινδρο μέχρι να τα σπάσει σε μικρά κομμάτια. Μαδεύουμε στη συνέχεια το υλικό και το ρίχνουμε σε ένα σωρό κομποστοποίησης για τους επόμενους 6 μήνες ώστε να εμπλουτιστεί το ξυλοκάρβουνο με Ωφέλιμους Μικροοργανισμούς και να γίνει πλέον Βιο-κάρβουνο. Τώρα είναι έτοιμο για να συνοδέψει νέα δένδρα κατά τη φύτευση, τα νέα λαχανικά στον μπαξέ μας και όποια άλλη καλλιέργεια κάνουμε.
Μην σας απογοητεύει η μικρή ποσότητα που ενδεχόμενα έχετε ετοιμάσει. Μπορείτε να μαζέψετε τα κλαδεύματα των γειτόνων σας και αν για παράδειγμα αυτό το κάνετε κάθε χρόνο, σε λίγα χρόνια θα έχετε μια αξιόλογη ποσότητα που με δεδομένη την μακροχρόνια δράση της θα σας επιστρέψει τους κόπους σας στο πολλαπλάσιο.
Ενώ πέρσι αγόρασα έναν θρυμματιστή για το τρακτέρ μου, εφέτος αποφάσισα να μειώσω δραστικά τη διάμετρο των κλαδιών που αλέθω στα 1-2 εκατ. και τα κλαδιά με διάμετρο 2-4 εκατοστά να τα μετατρέπω σε κάρβουνο ενώ τα μεγαλύτερα τα προορίζω για το τζάκι μου.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για αυτήν την απλή και εκπληκτική τεχνική βελτίωσης της γονιμότητας των εδαφών, παρακαλώ γράψτε μας για να σας στείλουμε το άρθρο με πολλές φωτογραφίες που δυστυχώς δεν μπορούν να φιλοξενηθούν στον ιστότοπό μας.
