Όπως λέμε εμείς οι Δυτικοί για τα μήλα "ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα", έτσι λένε οι Ασιάτες για τα Τζίτζιφα. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν γιατί πολλοί χαρακτηρίζουν τη τζιτζιφιά ως δένδρο γιατρός.
Τα παραδοσιακά φρούτα έχουν φθάσει εμπορικά στα όριά τους ενώ πολλοί καταναλωτές αναζητούν νέες γεύσεις. Οι Ευρωπαίοι δενδροκόμοι στρέφονται στους πιο σπάνιους καρπούς από αυτοφυείς θάμνους και δένδρα. Τα είδη που έχουν τραβήξει την προσοχή τα τελευταία χρόνια, είναι αυτά που μέχρι τώρα υπάγονταν στην κατηγορία των φρούτων μικρότερης σημασίας, αλλά είναι πλούσια σε βιταμίνες και πολύτιμα ιχνοστοιχεία και χαρακτηρίζονται από ιδιάζουσα γεύση και άρωμα. Τέτοια δένδρα είναι η κρανιά, η κουμαριά που απαντώνται και ως αυτοφυή στη χώρα μας. Η Τζιτζιφιά δεν έχει προσεχθεί μέχρι τώρα, παρά το ότι ευδοκιμεί σε πολλές περιοχές και μάλιστα ξερικές και παράγει καρπούς πολύ πλούσιους σε βιταμίνη C.
Ο καρπός εκτός από τη θρεπτική του αξία προσφέρει και άλλες πολύτιμες υπηρεσίες, όπως: προστατεύει από τις αλλεργίες, είναι μαλακτικός, αναζωογονεί το συκώτι, είναι ήπια καθαρτικός και καταπραϋντικός. Τέλος, μειώνει την υπερβολική εφίδρωση ειδικά τη νυχτερινή και μειώνει την κατακράτηση των υγρών. Θεωρείται φρούτο ανοσοδιεγερτικό, θερμαντικό, αντιμυκητιακό, αντιβακτηριακό, αντισπασμωδικό, αντιφλεγμονώδες, ηρεμιστικό, καρδιοτονωτικό, και αντιοξειδωτικό. Παράλληλα έχει και επουλωτικές ιδιότητες σε τραύματα. Έρευνα στην Ελλάδα έδειξε ότι τα τζίτζιφα έχουν τα περισσότερα αντιοξειδωτικά μετά από τα κράνα.
