Η Αλόη αποκαλείται από τους ξένους «το μαγικό φυτό», «ο φυσικός θεραπευτής» και το «φυτό των καψιμάτων[1]» έχει αρχίσει να καλλιεργείται και στην Ελλάδα. Ιθαγενές φυτό από τις ξηροθερμικές περιοχές της Αφρικής έχει διαδοθεί σήμερα σε πολλές χώρες του κόσμου (Νότια Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική από τον 17ο αιώνα σε μερικές) εξαιτίας της καλής προσαρμογής του για να καλύψει τη ζήτησή του κυρίως από τη βιομηχανία των καλλυντικών. Οι κυριότερες αγορές της Αλόης είναι σήμερα η Αυστραλία , οι ΗΠΑ και η Ευρώπη. Σε περιοχές με παγετούς καλλιεργείται σε γλάστρες, κατά προτίμηση πήλινες, ρηχές αλλά φαρδιές και δεν υπάρχει σπίτι που να μην έχει μια τέτοια γλάστρα αλόης.
Η εμπορική επιτυχία της καλλιέργειας της αλόης στην Ελλάδα μπορεί να επιτευχθεί μόνο με βιολογική παραγωγή δεδομένου ότι η μεγαλύτερη παραγωγή του παγκοσμίως γίνεται σε χώρες με πολύ μικρό κόστος (Κίνα, Ινδία, Μεξικό, κ.ά.). Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Βιοκαλλιεργητών Αλόης, Φραγκόσυκου και Αρωματικών Φυτών «Μινωική Γή» με το Γιώργο Σπυρόπουλο, Γραμματέα του Συνεταιρισμού, αποτελεί μια πολύ καλή πρωτοβουλία που πρέπει να βρει μιμητές.
Το φυτό μπορεί να καλλιεργηθεί και σε γλάστρες για τις ατομικές ανάγκες ενός νοικοκυριού, αρκεί στις βόρειες περιοχές της χώρας να τοποθετείται σε ένα μικρό θερμοκήπιο ή στο εσωτερικό ενός φωτεινού παραθύρου.
[1] Την εξαιρετική συμβολή της στην άμεση απάλυνση του πόνου, στην αποφυγή δημιουργίας φουσκαλών από εγκαύματα τη γνωρίζω από πρώτο χέρι ως παθών το καλοκαίρι του 2014.
