Του Γεωργίου Α. Δαουτοπούλου, Καθηγητή Γεωπονίας ΑΠΘ, www.daoutop.gr
Η κοινή γνώμη παρακολούθησε πριν από λίγες εβδομάδες τους διαξιφισμούς μεταξύ του Γάλλου Προέδρου και του Προέδρου της Βραζιλίας με αφορμή τις μεγάλες πυρκαγιές στον Αμαζόνιο.
Δεν χωρά αμφιβολία ότι οι επιπτώσεις τους θα εντείνουν το φαινόμενο της Κλιματικής Αλλαγής ή μάλλον της Κλιματικής Κρίσης και είναι ιδιαίτερα λυπηρό που η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ, με το τεράστιο ερευνητικό δυναμικό σε θέματα περιβάλλοντος, σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, δεν ασπάζεται την παγκόσμια ανησυχία.
Στην ίδια χώρα, την οποία σήμερα βάλαμε στο στόχαστρο, οι ιθαγενείς των Ίνκας από το 400 π.Χ. μέχρι την έλευση των Ισπανών κατακτητών, είχαν αναπτύξει μια εκπληκτική τεχνολογία η οποία μπορεί να αποτελέσει λύση στα σημερινά περιβαλλοντικά προβλήματα. Αναφέρομαι στο Βιο-κάρβουνο ή Terra Preta (μαύρη γη) το οποίο παρήγαγαν και με το οποίο εμπλούτιζαν τα χωράφια τους επιτυγχάνοντας εκπληκτικές αποδόσεις (800% μεγαλύτερες από διπλανές εκτάσεις). Σε αυτό το εκπληκτικό προϊόν έχω αφιερώσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στο πρόσφατο βιβλίο μου για το έδαφος και τη φροντίδα του και το οποίο μπορούμε να το αναπαράγουμε.
Δυστυχώς δεν μας άφησαν τη συνταγή γιατί ουδέποτε απέκτησαν τη δυνατότητα γραπτού λόγου. Σήμερα, μεγάλα πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ευρώπης, προσπαθούν να αναπαράγουν αυτό το προϊόν το οποίο έχει και μια εκπληκτική ιδιότητα η οποία μπορεί να δώσει λύση σε δύο πολύ μεγάλα παγκόσμια προβλήματα (την επάρκεια τροφής και την προστασία του περιβάλλοντος).
Το βιο-κάρβουνο, το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο παρά αλεσμένο ξυλοκάρβουνο που έχει εμπλουτιστεί με ωφέλιμους μικροοργανισμούς όταν προστεθεί στις καλλιεργούμενες εκτάσεις, αυξάνει τις αποδόσεις όπως και οι γνωστές κοπριές των ζώων, αλλά όχι για 2-3 έτη, αλλά για τα επόμενα 2.500 και πλέον έτη!. Ναι καλά διαβάσατε. 2.500 και πλέον έτη. Αν δεν το πιστεύετε, ανατρέξτε στην ανασκαφή του αείμνηστου Καθηγητή κ. Μανώλη Ανδρόνικου στον τάφο του Φιλίππου στην Βεργίνα. Στην κορυφή του θολωτού τάφου ανακάλυψε το 2000 μ.Χ κάρβουνα από την πυρά της αποτέφρωσης του Μακεδόνα Βασιλιά που έγινε το 300 π.Χ!.
Το ξυλοκάρβουνο κατά την παραγωγή του επιστρέφει στην ατμόσφαιρα το 50% περίπου του διοξειδίου του άνθρακα που δέσμευσε το ξύλο κατά τη διάρκεια της ζωής του. Επομένως το υπόλοιπο 50% μπορούμε να το θάψουμε με ασφάλεια στο έδαφος, αφαιρώντας το από αυτό που κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα και μάλιστα να αυξήσουμε ταυτόχρονα τη γονιμότητα του εδάφους. Όπως λέει και ο σοφός λαός «Με ένα σμπάρο, δύο τρυγόνια». Μάλιστα αυτή η δράση πρέπει να τύχει οικονομικής ενίσχυσης όπως πολύ σωστά τυγχάνει επιβάρυνσης, η παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα από τους λιγνιτικούς σταθμούς.
Τι κάνουμε λοιπόν εμείς οι Ευρωπαίοι για να διαδώσουμε μια τέτοια πολλαπλά ωφέλιμη πρακτική;. Τίποτε απολύτως. Αφήνουμε στους Βραζιλιάνους να λύσουν το παγκόσμιο περιβαλλοντικό πρόβλημα; Αιδώς Αργείοι!
