Μιζούρι, πολυταξιδεμένος μελετητής πολλών εδαφών του πλανήτη, σημειώνει.
«Η οργανική ύλη θα μπορούσε να ονομαστεί κράση του εδάφους.
Και μια καλή κράση, πρόσθεσε μελαγχολικά, είναι η ικανότητα, σύμφωνα με το
νόημά της όπως χρησιμοποιείται στο ιατρικό επάγγελμα, ενός ατόμου να επιβιώνει
παρά την ύπαρξη των γιατρών και όχι επειδή υπάρχουν. Τα έντομα και οι
αρρώστιες, είναι τα συμπτώματα ενός πάσχοντος φυτού και όχι τα αίτια. Η χρήση
δηλητηριωδών ψεκασμών είναι μια πράξη απόγνωσης σε μια γεωργία που πεθαίνει. Η
τοποθέτηση λιπασμάτων είναι η τέχνη του να βάζεις αλάτι στο χώμα έτσι ώστε οι
ρίζες των φυτών να καταφέρνουν με κάποιο τρόπο να του ξεφεύγουν».
Εδάφους» των Τόμκινς και Μπερντ που σας συνιστούμε να διαβάσετε προσεκτικά).